Moje Atelier - czasopismo dla ludzi z pasją! cz. 1

Cześć,

Od jakiegoś czasu dostaję liczne maile z zapytaniami o czasopisma czy też książki, które uczą pięknie rysować i malować. Najlepsza jest oczywiście metoda prób i błędów, którą bynajmniej ja stosuję, jednak zdaję sobie sprawę, iż literatura specjalistyczna jest niestety dość droga, dlatego na początek postanowiłam pod lupę wziąć bardzo popularne czasopismo "Moje Atelier".

O czasopiśmie
"Moje atelier" to kwartalnik*, którego pierwszy numer ukazał się na polskim rynku w grudniu 2010 roku. Na kilkudziesięciu stronach możemy spotkać się zarówno z przejrzyście opracowanymi tutorialami jak i podstawową teorią dot. chociażby kompozycji czy też perspektywy. Ponadto w czasopiśmie są propozycje i orientalne ceny przyborów, w które warto się zaopatrzyć.

*kwartalnik - czasopismo ukazujące się co 3 miesiące, tj. kwartał

Od strony technicznej

Pod tym aspektem tak naprawdę nie mam co się rozpisywać. Kartki są takie jak w większości gazet: kolorowe i śliskie. Układ i grafika przemyślane. Zdjęcia/skany przejrzyste i czytelne, a w samym druku nie spotkałam się do tej pory z błędami. Przeglądanie czasopisma znacznie ułatwia spis treści umieszczony na pierwszych stronach oraz numeracja kartek.

Tutoriale, czyli jak coś narysować

Tutorial to samouczek – artykuł typu „krok po kroku”, publikacja pozwalająca łatwo nauczyć się obsługi programów, programowania czy tworzenia grafiki.

Czasopismo "Moje Atelier" jest bogate w tego typu artykuły. Tutoriale są rzetelnie i starannie opracowane: pokazują poszczególne fazy powstawania określonych rysunków jak i uzupełnione są o cenne wskazówki. Większość rysunków tworzona jest w oparciu o zdjęcia, które także umieszczone są w kwartalniku. Autorzy jednak nie skupiają się na tym, aby wiernie je odwzorowywać, a pozwalają sobie na uproszczenia i własne interpretacje tematu. Wstępna faza, a więc szkic najbardziej mi się podoba, gdyż rysowane obiekty są bardzo często geometryzowane. Co co efektów końcowych - bywa różnie, niekiedy powstają cuda, a innym razem ładne, a przeciętne prace. Tak czy owak nie raz, gdy robiłam na szybko plakaty do szkoły, gotowe samouczki bez wątpienia mi pomagały.

Teoria rysowania: perspektywa i kompozycja

Czytanie tylko i wyłącznie suchego tekstu z reguły jest nudne, a przez to traktowane pobłażliwie. Większość z nas poznaje świat poprzez badania empiryczne, a więc oparte na doświadczeniu, a po polsku: metodzie prób i błędów. Sądzę jednak, że pewien zasób wiedzy teoretycznej jest jak najbardziej potrzebny. Dlaczego?

Nabywając wiedzę stricte specjalistyczną, nasze oczy i umysł otwierają się na widzenie trójwymiarowe (przestrzenne), a co za tym idzie - na rysunkach większą uwagę przykładamy do proporcji, roli światła, faktur materiałowych, itp. Oczywiście, także i bez tego jesteśmy w stanie nauczyć się rysować i to naprawdę świetnie, a czemu by już na wstępie nie ułatwić sobie życia.

Polecane przeze mnie numery:

• o perspektywie, kompozycji 
• o rysowaniu krajobrazów
• o malowaniu kwiatów

Elementarne proporcje
Żaden numer jak dotąd nie był typowo nastawiony na naukę portretowania. Jedynie w niewielu z nich znajdują się drobne wzmianki, ale i tak przedstawione dość ogólnikowo. Jeśli zaś chodzi o ludzką sylwetkę, to jest to temat wybierany niestety, ale dość rzadko.



To już koniec części pierwszej. Następna już wkrótce - a w niej pozostałe kryteria oraz podsumowanie. Trzymajcie się!